Ve Gittin

Ve gittin
İçime mıhlayıp bir çocuğun
Kibritten yaptığı nesneleri

Bu kibrit kuşu işte
Şimdi külden kanat çırpışları

Yalnız yek tarafını tutuyorum bütün zarların
Bütün şarkıların yalnız kaldığı sokakları biliyorum
Ben hangi eylüle değsem bir kan çanağıyla değişiyor kendini gözlerim

Kilere kilitlenen sessizlik kadar dokunaklı olmalı şimdi zaman
Dizlerimdeki parçalanmış çocuk cesedi
Ve kibritlerin yanık kokusu
Ve gittin çünkü
Ve kaldım bir dar boğazın sonsuz kursağında
Kan dök ve beni yeniden yıka

Sokağa çıksam bütün levhalarda adım yazılı kalacak
Garlar bile sığdırmaz şimdi içimdeki hüzünleri trenlerine
Yeni bir sayıklama ile doğruluyor uykularım

Ve gittin
İçime mıhlayıp bir çocuğun
Kendini astığı ipleri

Yalnız dönüyorum bildiğim bütün turnikelerden
Bu geçiş nereye bu kaçış biletsiz bu ayyuktaki mecalsiz bekleyiş

Fatih Akça