Kendi İçine Dönen Kilit

Sessizliğimi bozsam dayanır mı bıçak kemiğe? Savaşa, ırkçılığa, ayrımcılığa, yaşamda insan yaşamına kasteden ne varsa onlara, sessizliğe, duruşumdur…


kendi içine dönen kilit gibisin
dışına kapattığın kapılarda, voltada bekleyiş…
uzaklaşsam,
kendi ayak sesime yabancılaşır ömrüm..
hayat dediğin nedir ki?
su içimi, kanat çırpımı, kibrit yanımı değil mi
geçer… gider, suyun akışı gibi
son vuslat çalmadan kapını
her baharı, (son)baharınmış gibi yaşa
öylece ne de unut
öfkemize yabancılaşan bu yılgınlık,
bu döngüsüz mevsim
bu boşluk…

sessizliğimi bozsam dayanır bıçak kemiğe
bense sürüyüm, inadına güdülürüm bu yanlış oyunda
kimseler dur demez
eylül geldi mi hüzün döker
eylül göç zamanıdır gider
bahtiyarlık değil artık
dalda yaprak, toprakta solucan olmak
derinde, daha derinde olmalı
aradığım ,
kol kırılır da yen içinde kalmaz
bir omuz versen
bir dur demeyi bilebilsen
biter bu arsız oyun
biter…
sessizliğimi bozsam dayanır bıçak kemiğe
kırılır kemik
kırılsın kemik
kırıl
kır…


Tayfun Işıldar