BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

21 Aralık 2009 Pazartesi

Lirikler

Pıt

diyen sesi

dutun



Hava ağır ve sıcaktı, gecenin sesi

tenimdeydi, kıyıda tumba

çalıyordum, kimbilir kiminle.

seviştim ah, belki lotüs

çiçeğiyle, belki onun

taçyapraklarıyla.

konuştum

uzun.



Soyarken seni,

zamanlar öncesiydi

ve yoktu

incir yaprağın.



Telaşla baktım.

Yüzünü ezberime aldım.

Sesim dedim, sesime

dokunsun.



Parmak

İzlerimi

silerek

okşuyordum

boynunu.



Efendim, onu!

İncelikli

boynunu.



İndim koyaklarından

kardım geldim.



Eşkıya sekişimle:



Gümüş ovan! Kasımpatın!



Yoldum yoruldum

cennetinde ilk defa.



Mum ışığında gidip geldi gövden

ve ay doğduğunda-

yoktun! Olsun, biraz da yoksulluklar sevişmek.



Arındıkça çoğalır

diye insan, öptüm,

bilmem ki yalnızca

seni mi?

Hatta belki

Kendimi

Bile

öptüm.



Derin duydum, rüzgârın

ıslığı yoktu! Çünkü saydım,



kumun tanesi az’dı! Anladım,

demenin ürkütücülüğünü düşün,

-imkânsızdır anlamak



Emdim bitirdim.

Sütüm, dedim.

Helal şiir.


Sina Akyol
(İkindi Kitabı’ndan)

0 yorum: