Savaştığımız Günler Kendimizle

Başın çok yükseklerde eğil selvi boylu

Eğil bir kez nasıl bir şeysin göreyim





Nasıl liman çocukları zalim

Nağra atarlar gecenin koynuna



Daha başkaları da var

Tabiatlarını mayalarını açıklayan



Ya sen selvi boylu nesisin

Ya ben neyiyim körlüğün



Eğil hakkımızla

Birlikte bağıralım içine esirliğin



Ben hırsız olayım kendi malıma ha!

Ben yakalanayım eşkiyama



Gardiyanların değişti de n'ooldu

Haydi soyun bir kez daha kırbaçlan kendi dallarına



Dağ özlemin sarı bir kanarya oldu

Ötüşsüz uçtu uçamadı kondu konamadı



Akıl ve hikmet emzirirdi mağara

Yarasa doldu.Yüz çarpılır göz kayar



Güneşin tozu yağmuru ateşleri taşları

Gelse gelse elimin vuruşma özlemini alsa



Selvi boylu eğil ikiye katlan

Bak şairin yarım şiirin köle kaldı.



Cahit Zarifoğlu