BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

9 Temmuz 2009 Perşembe

Adsız

söz dilenmeyi bana mahrem eden dilim
söyle
şimdi ben neyim.
yada yazsam ya da yerine
yağmur taşını anlatır gibi mi olurum.
bir ahlakçı değilim ben
neye inanırım daı
slatır içimi gök.
onu söyle!

şimdi neyim ben
gerçekliğinden şüphe duyulan soyut bir hırs!
suya atılan taşın dibe vurduğu.

biriken ve dağılan
düstursuz bir çığ:
daldaki dikeni soymaktan yürüyen.

inandırmam kimseyi
yerlerin ve göklerin
ve bütün zamanların
ve inanılacak bütün sefilliklerin
dili yok.
kör olurum varsa…
gözlerime sürme çekti baktığım yerlere sınır olsun için. gök.
bunu unuturum.
unutur gibi yaparım bakmayı da.
ama ben
inanın
manolyalardan
nilüferlerden
ve erguvanlar
biri birine karışan bütün zamanlardan
ve kendimden
geçtim!
terledim ve yoruldum.
yüzümde gezindim bir sandal gibi.
gölün yüzünü çizen.
bir söz aradım ki
dil kanasın için elden vaz geçtim!
“kürekleri çekmenin” en şehvetli zamanıydı. inanın.
bütün çiçek adlarından ve kokulardan
geçtim:
inanmayan ben.
hiçbir güzelliğe.

dilimdeki kızgın boşluk’suya bak:
şimdi nasılım?
değişime zorlanan bir eskici gibi geçtim kendimden
kendimi kendimle takas edebildim. başka değil.
söyle:
şimdi nasılım?
suya bak.
bir çöl biriktikçe birikti.
vahalar kendini gerçek sandı.
ben
dikeni soğuttum tenimde
derimdeki sıyrıklardan bildim:
niyetim hayra yoruldu.
oysa kötü bir irindim.
kum fırtınaları için bir üfledim ki hırsımdan
kanayan ney için ağladım günlerce
derimi sıyırıp çıkamadım içimden!
inandırmalı mıyım bunu söze’bir soysuzum işte:
döne döne kanattım içimi
yarayı dişledim kanırta kanırta
bir söz aradım kan içinde.

kan için yazılmamış.
iyi biriymişim gibi yaptım:
kuş besledim örneğin.
ölü kuşlar.
uçmak için göğe bırakılmış nefes
gibi olan kuşlar.
ki inandırmam artık bunu söze:
gidip vurmuş
kendini
bir güvercin sanmış. inanın./

söyle artık benim ser sefil aklım.
bir ahlakçı değilim ben.
bütün çıplak şairlerle seviştim.
hadi şiire soyun.
ilkin dilimi sömür.
zamanı soy üzerimden.
bütün ölülerden nefret et.
çiçek adlarını unut:
bir irin gibi fışkırdığında
derimden.

ah benim sefil aklım
bir de söyle
ben neredeyim!

Ela Dincer

0 yorum: