BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

9 Temmuz 2009 Perşembe

Biz

I.
Ve biz,
Biz yaşamı sınırsız severiz
Ve
İki şehid arasında raks ederiz
Onların arasında menekşeler için,
minare ve palmiye ağaçları dikeriz
Biz yaşamı sınırsız severiz
İpek böceğinden bir tel çalarak gökyüzüne çiçek deseni öreriz
Ve kaçış için bahçenin kapılarını aralarız
Ki yasemin çiçekleri tüm caddeyi kaplasın
Güzel bir gün gibi,
Yaşamı sınırsız severiz
Nerede olursak olalım geçtiğimiz yere bitkiler diker
Ve ölülerimizi yerden kaldırırız
Ve rengin ıssızlığında
Uzakları okşarız
Uzaklar
Toza,
toprağa karşı bir at’ın çığlığını soluk yaparız kendimize
İsimlerimizi taştan,
taşa kazırız
Ah, ey aydınlık
Aydınlık sun
Geceye

azcık ışık sun.
Biz
Yaşamı
sınırsız
seviyoruz…

II.
Ben Yusuf'um baba
Ben Yusuf’um baba
Baba! Kardeşlerim beni sevmiyorlar
Baba! Beni aralarında istemiyorlar
İncitiyorlar beni
taş ve laf atıyorlar bana
Beni övmek için ölmemi istiyorlar
Onlar evinin Kapısını yüzüme kapatıyorlar
Tarladan kovdular beni
Baba! Üzümlerimi zehirlediler
Baba! Oyuncaklarımı kırdılar
Rüzgar estiğinde ve saçlarım oynaştığın zaman gıpta ettiler
Üzerime yürüdüler
Sana karşı da hiddetlendiler
Ben onlara ne yapmıştım Baba?
Kelebekler kondu omuzlarıma
Başaklar eğildi karşımda
Ve kuşlar avucuma kondu..

Onlara ne yapmıştım ki Baba?
Ve neden ben?
Sen bana Yusuf ismini verdin
Onlar ise kuyuya attılar beni
Sonra Kurdu suçladılar
Oysa kurt kardeşlerimden daha merhametlidir

Ah Babacığım
Birisine karşı suç mu işledim?

Sadece
Rüyamda onbir yıldız gördüğümü,
Ve ay’ın, güneş’in karşımda secde ettiklerini söyledim.

Mahmud Derviş

0 yorum: