BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

3 Temmuz 2009 Cuma

Giderken

I.

ardımda birikiyor çıktığım basamaklar: demek ki gidiyorum!
bütün sözleri yuttum, konuşmam uzaktan ve çizgili
anlıyorum veda yok, bittiğim yerden başlıyorum sürekli
çünkü alıp geldiği yerden konuşmalarını
gittiği tarafa doğru konuşuyor her şey
bu yüzden üstümde suskun duruyor sırtım
göğsüm bu yüzden kafesli!
(çekinik poz verirdim gözlerin yargısına
başattı dünya, başattı eşyanın önüme kurduğu muazzam sofra
kaç yerden başladımsa muhakkak bittim
-bittim ama hiç sona ermedim!-
bir ayrılık lafzıdır korkulu olagelmiş
ayrılık ayrılığa oysa bir sebeptir!)

II.

önümde bir tanımsız karanlık çoğalıyor: demek ki gidiyorum!
demek ki bitiyorum ve başlıyorum ve sürekli
bir attan inip ötekine binerken
kavi bir topraktan besleniyorum
tutuyorum bir saç gibi uzuyorken zamanı
onu rüzgarla, öğütlerle tarayıp
yatırarak sırf ben için bırakılmış boşluklara
eskiyorum, eskiyorum, eskiyorum
(hep taze sanırdım böldüğüm ekmekleri
fırından eve kadar bayatlarlar halbuki
eskiden bir eskici olmak isterdim
hafızam bu işe pek el vermedi
bir unutmak lafzıdır kaygılı olagelmiş
unutmak insanın oysa emniyetidir!)

III.

üstümde değişik bir gökyüzü duruyor: demek ki gidiyorum!
düşüyor üzerimden çevremle uyuma zorlanmış parçalarım
kalıyor nüfuz edenler!
hatırımda olanı unuttuğum bir yerde bırakmış olmalıyım
çok oldu, etrafım beni kayda geçiriyor
anlıyorum veda yok, bittiğim yerden başlıyorum sürekli
var olan her şey, anlıyorum, konuşuyor ezel ebet!..

A.Gencer

0 yorum: