Dönüş

İçimde inleyen bir ben varda, bulamıyorum,
Tutamıyorum elinden, sinmişliğine usulca yaklaşıp okşayamıyorum
başından
Vuslatı yaren edindim, sevgiliden habersiz.
Tüm ömrü arayış yerine bekleme ile geçirmenin vicdanı azaplandıran
yanını fark ettim de
Geç idi ya da bir şeyler geçti benden.
Kurumuş zerrelerim mücella edilebilir mi?
Sokaklarda duvarlara yalpalayan kendini bilmez rüzgarlardan ayıran ne
beni?
Ya ilahi derim en sadık seslenişimle...
Şu gözyaşlarıma bir sen layıksın ama kayıyor bir yanım işte!
Düşüncelerime tutsak kaldım düşüncelerimde onun yanında tutsak
Ezelden beri ve cehennem vakti kadar kalacak.
Nerden başladı bu yanış, kim yada zamanın ne önemi var artık.
Anlatsam kim anlar ki senden başka ya ilahi!
Kül mü olayım yoksa içten içe bir kor mu?
Kaldırabilir miyim ağırlını aşkın?
Bilmediklerimde boğulmadan,
Bildir...
Bu yükü kaldıracak gücü istemeyi ihsan buyur.
Sen ki, cömertliğinle verensin.
Bir adımımıza bin adımla gelensin.
Kapına gelişlerimin yollarını uzattım, biliyorum.
Kıvrımlarına takılınca hayatın, sirati müstakim ince bir çizgi gibi göründü gözüme.
Şimdi hiçbir yönüm yok artık
Göster,en merhamet tutuşunla elimden.
Bir gül ömrüne eşti vuslat.
Oysa ben bir gözucuyla incizab edildim.
Yasaklanışın dünyadaki cezasını çekiyor gibiyim.
Bu dünyada olmadan nasıl yaşanır yine aynı dünyada?
Kenara konmuş bir eşya parçasını kıskanmaktayım.
Bırakın koyun kenara beni öyle yapayalnız.
Usulca tekrar alınacağı güne kadar beklemede kalayım.
Ben kendimi dinleyeyim bir de ney sesini
Konuşan bir ayna gibidir ney bana
inleyince ahuzarıyla da kalır mı farkı bir bülbülden?
Evet, ben bir eşya olmalıyım
Ney'de zahirliğiyle şöhretleniyor zaten
Ey sevgili
gelmeyişinle bir ben kalmadı
çünkü sen ben bir artık...
ya bir de gelseydin
belki de sen ve ben bir hiç kalırdık.
İsteyipte yapmayışınla çirkin görüntüsünde bir güzellik eyledin.
Sebebimdir.
Hayrı sonradan gösterene şükrüm nabzım gibidir.

BETÜL AZADE