Hüzün Korkusu

içime çektiğim gökkuşağı
beyaz gecelere koro yazılan sabah umudumdu
şiir ıslatan gözyaşı, yalnızlığım.
kana kana düş içen esrikliğinde sevginin
yüzer gibiyim.
başımda yağmurdan karanlık bir yüz
güz ölümleri çoğaltır.
son kez uyanıyorum.
hıçkırıklar: kayan yıldız korkusu.
devraldığın ikizler: hüzün korusu gözler.
dünü tersine okuyorum.
eşitsiz gelişim yaraları kalbimde.
elime saat zemberekleri döküyor zaman
sesindeki kınadan.
mor laleler seraplarımda.
yazık intiharların salıncaklarına şafak söken
ikindi dudakların yoksa karanlığı
salınsak… aşka… durmadan…

Kaan İnce