KALAN

ışığın böldüğü geceler, dolu
savunmasız
masum sessizlik tanecikleriyle
çarmıhta rüzgâr

vurur şafak yıldızına gözlerin
bu kalp çöker ıssızlığa
kalır kıpkızıl geride
bütün aşklarıyla sevdalar

uykusuz gecelerde
gönüldeş iki saklı kente
gider gelir yüreğim
elimde kalan son gülü de kurt kapar

ve senin gülüşünde kan
piyanotepe’de gün nasıl doğarsa öyle var

KAANİNCE