BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »

10 Şubat 2010 Çarşamba

Şerefe

zamanın dibine çöker acılar
üstte yoğun bir boşluk var
yaşamak telaşı, süren, ömrümüz boyunca
sınırından bakıyorum ölümün
sevdiğim sevmediğim bütün insanlar burda
demeli miyim? tükeniyor içimde ne varsa
yok olana da başvurmadım doğrusu
tükenmez sevdalar kaynağı bu kuyu
ışığında bir dünya gizli, gece
söz veriyor öylesine, direniyor yaşam
dayatarak bakış açımıza yargılarını
sonra umudu sezgiyle birleştirerek
araya düşmüş gerçekleri öğrenmeyi öğretiyor
gelecekte olmayan güneşle kavgam
kırık dökük tanıklarım gözlerim yıkık
bir tarih yirmi küsur yıllık
çürüyor etim hücresinde doğanın
sen ey yürümeyi unutan çocukluğum bak
düştüğün yükseklikte birçok lüzumsuz gece
vize alıyor düşlerine

sevgiye kurduğum her figüran bu oyunda
son kadehlerini bir avuç aşka kaldırıyor
şerefe…


Kaan İnce

0 yorum: