Lavlı GECE

ateşi çaldığımda geceden
lav izi yoktu giysilerimde

ansızın şiir uçuştu gökyüzüne
halden anlamadı üzdü beni
çocuklar çizdi yüzüme
ve gençliğimin son kırıntılarıdır
üflenen lavlı geceye

ateşi çaldığımda geceden
lav izi yoktu gözlerimde

meğer uzatıp sicimleri
bir bir aşağıya
insan çekermiş gecenin balkonuna
yalnızlığın meleği
ve anladım şimdi bana uzanıyor elleri

ateşi çaldığımda geceden
lav izi yoktu ellerimde

kaan ince