Konakladığımız Yer; Ay Bölü Seher

uzaklarda yorgun parçalarım ve ağlayan sessizlik
koşar ölüme kana sapan yollarda çirkin zaman.
içi dışına savrulan rüzgârın çiçeğidir sabah.
yüreğim anısına özlem eker. çözülür alacakaranlık.
ağaca yemiş takan yağmur eller.
boş bir kırmızı yavrusunu soğuk dallara boyar.
mırıltıyı süzer gözler an an dalıp gittiği gecelerden.
sulardan yayılan suna çığlık koparır gönül perdesine.
yontar çapağını seslerin, göğsümü yakar.

uyur musun kıpırdayan toprakta, gücüme göçen yaşlı yollar.
koyu ve çürük bir mevsimde korkuya yenilmek.
sakalıma sakladığım yankısı ve rengi ve kokusu ve tadı ömrümün.
işığa öten ince ufuk usulca kapat kollarını, acıya yüzün değmesin,
gözlerini bükmesin gül. kuşkunun çekildiğini köşeler iner düzleme.

mır mır bir kedi yavrusu düşlerime yıldız düşen.
boğar onurumu bulut yiyen sağanakları sevginin.
çağırır şafağı gözlerim çünkü geldi memelerimin güneşi emzirme
saati. ilkyazı taşıyan umut arabaları gidiş gelişlerde akşamın
payına mermi silkeler.

ateş köpüğü, küllerin üstünde gözler.
gecenin tacına kızgın demirle yüreğimi dizdim.
sığ bahçelere savruldu çiçekler. düşler: beynimde kurşun cesetleri.
karanlık kaçtı gözlerine güneşin. silah ürpertisi bir imge düştü
konakladığımız yere.

Kaan İnce