Güneşsiz de Olur

arınabilir insan geçmişinden
koşarken çocuklar
yağmur damlalarının peşinden
unutulabilir görünmeyen yüzler
dökülürken boyalar
sahipsiz konakların pencerelerinden

böyle yağmurlu bir günde
yıkayabilirsen yüreğini
güneşsiz de olur

ısınabilir avuçların
dumanı tüterken
köşe fırından aldığın simidin
ve ıhlamur kokusundan
tomurcuklanır ansızın sevincin

böyle yağmurlu bir günde
yıkayabilirsen yüreğini
güneşsiz de olur

kabullenirsin bütün vedaları
kabullendiğin gibi bahçe demirlerindeki pası
akar gider içindeki acı
yangın dediğin bir kibrit başı

böyle yağmurlu bir günde
yıkayabilirsen yüreğini
güneşsiz de olur

ayrılabilir insan hüznünden
sulanırken çicekler
bakarsın göklere bir kedinin gözünden
rengarenk minderlerin içinden
şükredersin kendiliğinden

böyle yağmurlu bir günde
yıkayabilirsen yüreğini
güneşsiz de olur