benim aryam bu, benim masalım
öylesine hissettiğim ta içimde
de ritmine adımlarımı uydurduğum
uğrunda şimdilik bende kalsın
ne öyküler tutturduğum
zamanın durduğu yerde olurum
çaldığında, dururum da zamanın
durduğu yer olurum çaldığınca
tutarım sarı taftadan kabarık eteğimi
ve karanlık labirentinde kentin
koşarım kanallar boyunca
benim aryam o, o kadın benim
ayışığı ile yıkanan köprülerden geçerim
selam veririm geceye ve yaşlı kiliselere
yüzümde ölümce suskun bir maske
ile benim o kadın , o arya benim
la donna e mobile, la donna e mobile
(*La Donna e Mobile, Rigoletto, Verdi)
YAZARI: Feryal Tilmaç
26 Kasım 2009 Perşembe
Maske
Gönderen exileangel zaman: 15:02
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder